Α1. Μετάφραση

Όταν διώχθηκε από τους δολοφόνους του Καλιγούλα, είχε καταφύγει σε μια θερινή κατοικία, της οποίας το όνομα είναι Ερμαίο. Μετά από λίγο, επειδή τρόμαξε από τη φήμη της σφαγής, σύρθηκε (έρποντας) προς το πιο κοντινό λιακωτό και κρύφτηκε ανάμεσα στις κουρτίνες, που κρέμονταν στις πόρτες.

…………………………………………………………………………………………

Κάποια μέρα ο Κάτωνας έφερε στο Βουλευτήριο ένα πρώιμο σύκο από την Καρχηδόνα και ενώ το έδειχνε στους Συγκλητικούς, είπε: “Σας ρωτώ, πότε νομίζετε ότι αυτό το σύκο κόπηκε από το δέντρο”. Όταν όλοι απάντησαν ότι ήταν φρέσκο, είπε: “Κι όμως, μάθετε ότι κόπηκε στην Καρχηδόνα πριν τρεις μέρες.

…………………………………………………………………………………………

Αφού άκουσε το χαιρετισμό, ο Καίσαρας είπε: “Στο σπίτι μου ακούω πολλούς τέτοιους χαιρετισμούς". Τότε το κοράκι θυμήθηκε τα λόγια του κυρίου του: “Κρίμα στον κόπο μου!". Ο Αύγουστος γέλασε μ' αυτά τα λόγια κι αγόρασε το πουλί για τόσο μεγάλο ποσό, όσο δεν είχε αγοράσει κανένα μέχρι τότε.

 

Β1α.

insidiatoribus : insidiatore

cui : quā

caedis : caedium

se : mihi

quodam : quoddam

praecocem : praecocia

patribus : patrum

hanc : haec

sui : tui

nullam : nullius

 

Β1β.

proximum: propiorem,

                   prope - propius - proxime

satis: satius

 

Β2α.

Exclūsus : excludunt

recesserat : recedamus

exterritus : exterruisti

prorepsit : proreptum

abdidit : abderetis

attulit : afferre

ostendensque : ostensurusque / ostenturusque

decerptam esse : decerpi

dixit : dic

venit : veniendo

 

Β2β.

Ενεστώτας: perdas

Παρατατικός: perderes

Μέλλοντας: perditurus sis

Παρακείμενος: perdideris

Υπερσυντέλικος: perdidisses

 

Γ1α.

Caligulae: γενική αντικειμενική ως ετερόπτωτος, ονοματικός προσδιορισμός στον όρο «insidiatoribus».

cui: δοτική προσωπική κτητική στο ρήμα «est».

se: αντικείμενο του ρήματος «abdidit» και δηλώνει άμεση αυτοπάθεια.

die: αφαιρετική τοπική του χρόνου (χρονικός εντοπισμός) στο ρήμα «attulit». decerptam esse (το πρώτο στο κείμενο): ειδικό απαρέμφατο ως αντικείμενο στο δοξαστικό ρήμα «putetis».

ex arbore:εμπρόθετοςπροσδιορισμόςτηςπροέλευσηςστοαπαρέμφατο «decerptam esse».

recentem:κατηγορούμενοστοεννοούμενουποκείμενο «ficum» μέσωτουσυνδετικούαπαρεμφάτου «esse».

salutationum: γενική διαιρετική στο ποσοτικό επίρρημα «satis».

corvo: δοτική προσωπική στην απρόσωπη έκφραση «venitinmentem».

quanti: γενική της αφηρημένης αξίας στο ρήμα «emerat».

 

Γ1β. «Cato attulit […] ficum praecocem»: Ficus praecox [...] a Catone allata est.

 

Γ1γ.

in curiam: in curiā (in + αφαιρετική) de, ex, ab curiā (de, ex, ab, + αφαιρετική)

domi: αιτιατική (κίνηση σε τόπο):domumαφαιρετική (από τόπο κίνηση): domo

 

Γ1δ. «Ad haec verba Augustus risit»:

Num ad haec verba Augustus risit? (αποφατικήαπάντηση)

Nonne ad haec verba Augustus risit? (καταφατικήαπάντηση)

Risitne ad haec verba Augustus? (πραγματική ερώτηση)

Ad haec verba Augustus risit? (δίνεται έμφαση στο περιεχόμενο)

 

Γ2α.vela praetenta: vela, quae praetenta erant.

ficum praecocem: ficum, quae praecox erat.

 

Γ2β.«cui nomen est Hermaeum»: είναι μία δευτερεύουσα αναφορική επιθετική, προσδιοριστική πρόταση στον όρο αναφοράς «in dietam» και λειτουργεί ως επιθετικός προσδιορισμός σε αυτόν.

«quando hanc ficum decerptam esse putētis ex arbore»: είναι μία δευτερεύουσα ουσιαστική πλάγια ερωτηματική πρόταση μερικής αγνοίας και λειτουργεί ως έμμεσο αντικείμενο στο ερωτηματικό ρήμα εξάρτησης «interrogo».

«Cum omnes recentem esse dixissent»: είναι μία δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση και λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ρήμα εξάρτησης «inquit».

«quanti nullam adhuc emerat»: είναι μία δευτερεύουσα επιρρηματική, απλή παραβολική πρόταση του ποσού που λειτουργεί ως β´ όρος σύγκρισης με α´ όρο σύγκρισης το περιεχόμενο της κύριας πρότασης «emitque avem tanti».

 

Γ2γ. exclūsus: postquam exclusus est Εκφέρεταιμε Oριστική, γιατίηπράξημας

αφορά καθαρά από χρονική άποψη.

exterritus: cum exterritus esset

auditā: αφαιρετική απόλυτη χρονική μετοχή. Το ποιητικό της αίτιο (a Caesare) παραλείπεται γιατί συμπίπτει νοηματικά με το υποκείμενο του ρήματος (Caesar) της πρότασης. Αυτό συμβαίνει, διότι η λατινική γλώσσα δε διαθέτει ενεργητική φωνή για το παρελθόν. Δηλώνει το προτερόχρονο. Cum Caesar salutationem audivisset.

 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ